Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι το μεγαλύτερο κρίμα στην ήττα από τα Χανιά ήταν για τον κόσμο. Μετά από καιρό οι φίλαθλοι της Καλαμάτας ανταποκρίθηκαν μαζικά στο κάλεσμα της ομάδας και έδωσαν δυναμικό παρών αλλά ο ενθουσιασμός στο ξεκίνημα αντικαταστάθηκε από την απογοήτευση
Με μια ήττα δεν μηδενίζεται μια προσπάθεια και πολύ περισσότερο δεν έρχεται … η συντέλεια του κόσμου. Τα παραπάνω ισχύουν και για την Καλαμάτα, αλλά -πάντα υπάρχει ένα αλλά- είναι επίσης γεγονός πως απέναντι στις κατά τεκμήριο καλύτερες ομάδες του ομίλου, η Μαύρη Θύελλα δεν τα κατάφερε και μάλιστα παίζοντας μπροστά στον κόσμο της. Ο αποκλεισμός από την Καλλιθέα, έστω κι αν ήρθε στα πέναλτι, προφανώς και δεν αξιολογήθηκε όπως έπρεπε και ακολούθησε η οδυνηρή πρώτη ήττα από τα Χανιά.
Το καρέ -βλέπε “4 στα 4”- δεν συμπληρώθηκε αλλά η Μαύρη Θύελλα είναι αυτή που κάνει παιχνίδι. Και ναι μεν η ατάκα του Αμανατίδη, πως την Καλαμάτα δεν μπορεί να την σταματήσει τίποτα, που δηλώνει πάνω απ’ όλα την πίστη του στις δυνατότητες του συνόλου, να εμπεριέχει μικρή δόση υπερβολής, αλλά τουλάχιστον στο χθεσινό ματς κυριότερος αντίπαλος ήταν ο -κακός- εαυτός της.
Καλαμάτα: Το γρήγορο γκολ και το βάθος του ρόστερ
Μετά την εντυπωσιακή τεσσάρα στην πρεμιέρα επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ είχαμε αναφέρει πως στα παιχνίδια που η Καλαμάτα παίζει τον αντίπαλο σαν τη γάτα με το ποντίκι το πρώτο γκολ αποτελεί το σημείο κλειδί για να ανοίξει η αντίπαλη άμυνα. Εάν έρθει νωρίς στο παιχνίδι τότε έχει καλώς, εάν όχι, όπως συνέβη και στο χθεσινό παιχνίδι, τα πράγματα γίνονται δύσκολα καθώς την εξίσωση μπαίνει συν τοις άλλοις η πίεση του χρόνου και ενίοτε η πίεση της κερκίδας. Από την άλλη, αποτελεί γενική ομολογία πως η Καλαμάτα διαθέτει ένα από τα πιο πλήρη ρόστερ της κατηγορίας και ως εκ τούτου θα έπρεπε να έχει τις λύσεις τόσο σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό σχήμα όσο και με τα πρόσωπα για να διασπάσει καλά στημένες ομάδες και άμυνες, όπως ήταν αυτή των Χανίων. Προς το παρόν δεν δείχνει να τα καταφέρνει παρά την πληθώρα των επιλογών και λύσεων που υπάρχουν, είτε ξεκινούν στο αρχικό σχήμα είτε έρχονται από τον πάγκο. Η βοήθεια βέβαια θα πρέπει να έρχεται και στο σωστό χρόνο, υπό την έννοια ότι στα πέντε και τα δέκα λεπτά συμμετοχής ενός παίκτη, δεν μπορεί να βασιστεί σε αγωνιστικό πλάνο που απαιτεί καθαρό μυαλό, αλλά περισσότερο στην εύνοια της τύχης και στη συγκυρία μιας φάσης.
Καλαμάτα: Τραυματισμοί και δυσαναπλήρωτα κενά
Ένα άλλο θέμα που προκαλεί προβληματισμό είναι οι τραυματισμοί. Η απουσία του Κάνιας ήταν περισσότερο από φανερή καθώς όπως είναι φυσικό η Καλαμάτα δεν έχει παίκτη να τον αντικαταστήσει. Η έλλειψη δημιουργίας και η απουσία του συνδετικού κρίκου που προσφέρει ο 36χρονος Ισπανός στο χτίσιμο επιθέσεων έδινε την εικόνα ομάδας που είναι κομμένη στα δύο με “φορτωμένη” επίθεση αλλά χωρίς την κατάλληλη υποστήριξη.
Στο ματς με τα Χανιά έλειψαν και τα ανεβάσματα του Μοζέρ, ο οποίος βρίσκεται σε τρομερή φόρμα και έχει δώσει λύσεις (ασίστ σε ΟΑΚΑ και Αιγάλεω), αλλά αυτή τη φορά η επιλογή του Αμανατίδη για το δεξί άκρο της άμυνας ήταν ο Ραπόζο.
Κρίμα για τον κόσμο
Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι πάντως το μεγαλύτερο κρίμα στο χθεσινό παιχνίδι ήταν για τον κόσμο. Μετά από καιρό οι φίλαθλοι της Καλαμάτας ανταποκρίθηκαν μαζικά στο κάλεσμα της ομάδας και έδωσαν δυναμικό παρών αλλά ο ενθουσιασμός στο ξεκίνημα αντικαταστάθηκε από την απογοήτευση για την εξέλιξη του παιχνιδιού. Σε αυτό το κομμάτι ήταν πράγματι ένα πισωγύρισμα καθώς το τελευταίο που χρειάζεται η ομάδα αυτή την περίοδο είναι την απογοήτευση του κόσμου. Την επόμενη αγωνιστική ακολουθεί ένα παιχνίδι με έναν όχι και τόσο εμπορικό αντίπαλο, την Ηλιούπολη και εκεί θα φανούν τα απόνερα της γκέλας με τα Χανιά.
Εν κατακλείδι, στο ματς με τα Χανιά ακούστηκε ένα ηχηρό καμπανάκι, ελπίζουμε σε ώτα ακουόντων. Το ματς αποτέλεσε ένα μάθημα για τους μελανόλευκους οι οποίοι θα πρέπει να φροντίσουν την επόμενη φορά να παρουσιαστούν περισσότερο διαβασμένοι ώστε στο τέλος να μην μείνουν μετεξεταστέοι και χάσουν ακόμη μία χρονιά στην ίδια κατηγορία.
