Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη οι Ισαπόστολοι γιορτάζουν σήμερα 21 Μαΐου

Την Πέμπτη, 21 Μαΐου 2020, που είναι η 142η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Κωνσταντίνου και Ελένης, των αγίων ενδόξων θεοστέπτων μεγάλων Βασιλέων και ισαποστόλων.

Επίσης, τιμάται η μνήμη των Μαρτύρων Πολυεύκτου, Βίκτωρος και Δονάτου, των Ιερομαρτύρων Τιμοθέου, Πολίου και Ευτυχίου, του Οσιομάρτυρος Παχωμίου, του εν Φιλαδελφεία, των Αδελφίου, Βόρου, Θεοδώρου και Ισιδώρου, του Οσπιτίου του Ερημίτου, του Χριστοφόρου, Πατριάρχου Αντιοχείας, του Κωνσταντίνου και των υιών αυτού Μιχαήλ και Θεοδώρου των Θαυματουργών, του Κωνσταντίνου πρίγκιπος Βλαχίας, του Κωνσταντίνου του διά Χριστόν σαλού, των Επισκόπων Κυρίλλου Ροστώβ και Βασιλείου Ριαζάν και Μουρώμ, της Ελένης πριγκιπίσσης, του Κασσιανού του Έλληνος και Θαυματουργού και του Αγαπητού Οσιομάρτυρος.

Ακόμα, τιμάται η Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου του Βλαδιμήρου και η Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Πσκώφ.

Συγκεκριμένα, την 21η Μαΐου εορτάζουν τα εξής ονόματα:

• Κωνσταντίνος, Κώστας, Κωστής, Κωσταντίνος, Κωστάκης, Κωνσταντίνα, Κωνσταντία, Κωσταντίνα, Κωστούλα, Ντίνα, Νάντια
• Ελένη, Έλενα, Ελεάννα, Ελεάνα, Λένα, Λενίτσα, Λένγκω, Λενιώ, Ελεονόρα, Ελεονώρα, Νόρα, Μαριλένα, Ελενάκι, Νίτσα

Τέλος, η 21η Μαΐου έχει ορισθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού.

Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη οι Ισαπόστολοι

Κάθε χρόνο στις 21 Μαΐου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’ του Μεγάλου και της μητέρας του Ελένης. Τους ονομάζει Ισαποστόλους για τις μεγάλες υπηρεσίες που πρόσφεραν στον Χριστιανισμό.

Ο Κωνσταντίνος (272-337) βασίλεψε από το 306 έως τον θάνατό του. Με το διάταγμά του περί ανεξιθρησκείας (313) έπαψε τους διωγμούς κατά των χριστιανών, βοηθώντας έτσι την ακώλυτη άσκηση της λατρείας και την εξάπλωση της νέας θρησκείας. Το 325 συνεκάλεσε την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Μικράς Ασίας και την προσφώνησε αυτοπροσώπως.

Η σύνοδος αυτή είναι βασική στην πορεία του Χριστιανισμού, αφού καταδίκασε την αίρεση του Αρειανισμού και διαμόρφωσε το δόγμα του («Σύμβολο της Πίστεως»). Λίγο πριν από τον θάνατό του βαπτίστηκε χριστιανός.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν έχει εντάξει στο Αγιολόγιό της τον Μέγα Κωνσταντίνο, επειδή η ιστορική έρευνα του χρεώνει τη διαταγή για τη δολοφονία του γιου του Κρίσπου (από την πρώτη του γυναίκα Μινερβίνη) και της δεύτερης γυναίκας του Φαύστας (Κρίσπος και Φαύστα πρέπει να είχαν ερωτική σχέση, σύμφωνα με νεώτερα ιστορικά δεδομένα). Αντίθετα, τιμούν τη μνήμη του, εκτός από την Ορθόδοξη Εκκλησία, η Αγγλικανική Εκκλησία και διάφορες Λουθηρανικές ομολογίες.

Η Αγία Ελένη

Η Αγία Ελένη γεννήθηκε στο Δρέπανο της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας περί το 247 μ.Χ. Φαίνεται ότι ήταν ταπεινής καταγωγής. στην ιστοριογραφία υπάρχει σχετική διχογνωμία ως προς το αν η μητέρα του Αγίου Κωνσταντίνου υπήρξε σύζυγος ή νόμιμη παλλακίδα του Κωνσταντίου του Χλωρού.Μεταξύ των ετών 272 – 288 μ.Χ. γέννησε στη Ναϊσό της Μοισίας τον Κωνσταντίνο.

Όταν, πέντε έτη αργότερα, ο Κωνσταντίνος Χλωρός έγινε Καίσαρας από τον Διοκλητιανό, αναγκάσθηκε να την απομακρύνει, για να συζευχθεί τη Θεοδώρα, θετή κόρη του αυτοκράτορα Μαξιμιανού, και να έχει έτσι το συγγενικό εκείνο δεσμό, ο οποίος θα εξασφάλιζε τη στερεότητα του Διοκλητιανού τετραρχικού συστήματος. Παρά το γεγονός αυτό ο Μέγας Κωνσταντίνος τιμούσε ιδιαίτερα τη μητέρα του. Της απένειμε τον τίτλο της αυγούστης, έθεσε τη μορφή της επί νομισμάτων και έδωσε το όνομά της σε μία πόλη της Βιθυνίας.

Η βασιλομήτωρ Ελένη (246/250 – 327/330) βρήκε τον Τίμιο Σταυρό στους Αγίους Τόπους και χρηματοδότησε την ανέγερση χριστιανικών ναών σε πολλά μέρη της αυτοκρατορίας.

Η Αγία Ελένη κοιμήθηκε με ειρήνη μάλλον το 327 μ.Χ. σε ηλικία ογδόντα ετών. Ο ιστορικός Ευσέβιος γράφει ότι η Αγία προαισθάνθηκε το θάνατό της και με διαθήκη άφησε την περιουσία της στον υιό της και τους εγγονούς της.

Όπως ήταν φυσικό ο υιός της μετέφερε το τίμιο λείψανό της στην Κωνσταντινούπολη και την ενταφίασε στο ναό των Αγίων Αποστόλων.

Οι Βυζαντινοί τιμούσαν ιδιαίτερα τον Μέγα Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη. Απόδειξη τούτου αποτελεί το γεγονός ότι κατά το Μεσαίωνα ήταν πολύ δημοφιλής στους Βυζαντινούς η απεικόνιση του πρώτου Χριστιανού βασιλέως με τη μητέρα του, που κρατούσαν στο μέσον Σταυρό. Η παράδοση αυτή διατηρείται μέχρι και σήμερα με τα κωνσταντινάτα.

(Με πληροφορίες sansimera, ekklisiaonline)